Βουλευτικές Εκλογές 2009

Ρατσιστική δήλωση του εκπροσώπου τύπου του ΛΑΟΣ

Με αφορμή την τραγική ταυτοποίηση των αιχμαλώτων στρατιωτών που αγνοούνταν από το 1974, αλλά και της άνανδρης δολοφονίας της οικογένειας ελληνοκυπρίων στην Λάπηθο, ο εκπρόσωπος τύπου του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναργερμού έκανε την εξής δήλωση:

«Οι τουρκολάγνοι του πολιτικού συστήματος πήραν την απάντηση της πραγματικότητας, με τα τραγικά ευρήματα στην πολύπαθη Κύπρο. Η συμπεριφορά της Τουρκίας, στο διάβα των αιώνων, παραμένει η ίδια: το μαρτυράει η ιστορία της, οι πράξεις της, τα εγκλήματά της. Τέτοιες στιγμές, ανασύρεται στη μνήμη μας η γενοκτονία των Ποντίων, των Μικρασιατών, των Αρμενίων, καθώς και οι άνανδρες δολοφονίες του ''Αττίλα''. Κατά τα άλλα, επιβάλλεται να τους βάλουμε στην Ε.Ε., όπως επιθυμεί η κα Μπακογιάννη και ο κ. Καραμανλής…».

Είναι πράγματι εντυπωσιακό πως μπορούν να μαζευτούν τόσες άστοχες και αποκομμένες από την ιστορική εμπειρία της Κύπρου φράσεις σε μία μικρή παράγραφο.

Η δήλωση του ΛΑΟΣ είναι

α) ρατσιστική, γιατί δεν καταδικάζει απλά την ενέργεια μίας επιθετικής μιλιταριστικής σύμπραξης μεταξύ Τούρκων και Τουρκοκύπριων εθνικιστών, αλλά αναφέρεται στην ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, λες και η Τουρκία ως κράτος υπάρχει για πολλούς αιώνες, λησμονώντας παράλληλα πως η εξωτερική πολιτική και ο επιθετικός χαρακτήρας της Τουρκίας δεν οφείλεται σε κάποια γονιδιακή ανωμαλία, αλλά σε πολιτικούς και κοινωνικούς παράγοντες (κεμαλισμός, στρατοκρατία, ισλαμισμός κ.α.), τους οποίους ένα κόμμα σαν το ΛΑΟΣ θέλει να συστήσει με την "λαϊκή ορθόδοξη" μάσκα τους και στο δικό μας κράτος.

Αναφέρεται η παράγραφος στην "πολύπαθη Κύπρο". Δεν μας λέει όμως πως συνέβαλλαν οι ιδεολογικοί τους πατεράδες, οι διαβόητοι Χίτες στα πάθη αυτού του τόπου. Δεν μας λέει τίποτε για την διαδικασία εθνοκάθαρσης στην οποία πρωτοστάτησαν και τα δικά τους αίσχη στο νησί.

β) άστοχη πολιτικά γιατί κανείς δεν ισχυρίζεται πως η Τουρκία πρέπει να μπει στην Ευρώπη όπως είναι. Μιλούν οι υπέρμαχοι της ένταξης για μία Τουρκία που θα σέβεται το διεθνές δίκαιο, που θα προχωρήσει στις αναγκαίες εσωτερικές μεταρρυθμίσεις και θα λύσει τα ζητήματα με τις γειτονικές της χώρες. Μία τέτοια Τουρκία είναι επιθυμητή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μία τέτοια Τουρκία θα λύσει πολλά από τα προβλήματα της Ελλάδας, που δίνει κάθε χρόνο υπέρογκα ποσά του προϋπολογισμού της σε εξοπλισμούς. Κανείς δεν είναι αισιόδοξος για αυτή την προοπτική, καθώς η γειτονική χώρα έχει δομικές αδυναμίες οι οποίες φαίνονται κάθε φορά που επιχειρούνται οι απαραίτητες αλλαγές.

Όμως είναι πολιτικάντικη κίνηση και αήθης πρακτική η χρησιμοποίηση τέτοιων τραγικών γεγονότων που συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για να περαστούν μηνύματα εμφανώς ρατσιστικά και αντιεπιστημονικά, που ξέρουμε πόσο πολύ έχουν βλάψει Ελλαδα και Κύπρο.

35 χρόνια από το χουντικό πραξικόπημα της Κύπρου

35 χρόνια μετράμε από την πιο μαύρη στιγμή του χουντικού πραξικοπήματος, που άνοιξε την πόρτα στην εισβολή και κατοχή της Κύπρου. Οι θύτες του εγκλήματος αυτού μπορεί να μην είναι πλέον επίσημα στο τιμόνι, αλλά οι αντιλήψεις και οι ιδεολογίες μίσους που έσπειραν ακόμη και σήμερα εμποδίζουν τους κατοίκους της νήσου να απολαύσουν την επανένωση της πατρίδας.

Ας ελπίσουμε ότι για το καλό όλων όσων ζουν εδώ, να αντιληφθούμε πως η παρούσα κατάσταση στην Κύπρο είναι η αποτυχία του εθνικισμού. Και αυτό συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα, από την αποτυχία του να δημιουργήσει βιώσιμα κράτη (η κυπριακή δημοκρατία δεν ελέγχει τα εδάφη του βορείου τμήματός της, ενώ η βόρεια Κύπρος είναι ένα προτεκτοράτο της Άγκυρας), μέχρι την αποτυχία να δομηθεί μία καθημερινή ζωή που να χαρακτηρίζεται από την συνοχή (εποικισμός στον βορρά, εθνικιστικές νοοτροπίες άπαρτχάιντ στον νότο), ο εθνικισμός στην Κύπρο είπε ό,τι είχε να πει. Και δημιούργησε ένα καθεστώς ασχήμειας. Στο χέρι όλων των κατοίκων της Κύπρου είναι να αλλάξει αυτό. Και οι κάτοικοι του νησιού δεν είναι μόνο οι ελληνοκύπριοι και οι τουρκοκύπριοι. Είναι εκτός αυτών και οι Αρμένιοι, οι Μαρωνίτες, οι ελλαδίτες, οι Τούρκοι, οι κάθε λόγής πρόσφυγες και μετανάστες.

Εκεί μπορεί να υπάρξει η μοναδική αχτίδα φωτός, στην κοινή δράση από τα κάτω και στην επαναπροσέγγιση της καθημερινής ζωής, πέρα από τις εμπορικές σχέσεις τυπικότητας και τις συζητήσεις σε κλειστά δωμάτια.

Σοσιαλισμός και Βαρβαρότητα!

Ευχαριστούμε την ομάδα web του ΣΥΡΙΖΑ για ένα από τα καλύτερα τρικάκια που έχουμε δει τελευταία.

Ευρωεκλογές 2009

Έφυγαν λοιπόν και οι ευρωεκλογές, και από ότι φάνηκε δεν έχασαν και πολλοί το μπάνιο τους, δεν έχασαν και οι δομές εξουσίας τον ύπνο τους. Πολύς κόσμος που εάν προσερχόταν στις κάλπες θα ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ, επέλεξε να απέχει, όπως φάνηκε από τις σχετικές δημοσκοπήσεις.

Ένα ακόμη ανησυχητικό φαινόμενο, είναι ότι σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, πολλά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα είχαν ασυνήθιστα υψηλά ποσοστά (ας πάρουμε για παράδειγμα το κόμμα κυνηγών και το Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο), κάτι που αποτελεί ένδειξη ότι μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων δεν καταδικάζουν απλα την κυβέρνηση ή τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά όλο το πολιτικό φάσμα όπως αυτό αποτυπώνεται στα σώματα αντιπροσώπευσης (εθνική βουλή, ευρωκοινοβούλιο)

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είχαμε στροφή του σώματος σε δυνάμεις των οποίων οι ηγεσίες έδειξαν χαρακτήρα συντηρητικό και λαϊκιστικό (το ΚΚΕ είχε ελαφρά πτώση αλλά παρέμεινε τρίτο κόμμα, ο ΛΑ.Ο.Σ. ανέβασε εμφανώς τα ποσοστά του)

Για εμάς που αποτελούμε την πολιτική κίνηση Κύπρου, πρέπει να ανησυχεί και η χαμηλή πτήση των σχημάτων που στηρίζουν την αριστερά και την οικολογία, χαρίζοντας όπως στα περισσότερα μέρη της Ευρώπης την μερίδα του λέοντος στην δεξιά.

Η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, το κράτος αστυνομοκρατίας, δεν μπορούν να είναι οι απαντήσεις στην κρίση, και αυτός είναι ένας αγώνας που πρέπει να κάνουμε σε πανευρωπαϊκό, παγκόσμιο ακόμη επίπεδο.

Κατ' εμέ, είναι καιρός να αρχίσουμε να σφυρηλατούμαστε με περισσότερη ορμή, να εντείνουμε τις συνθήκες πάλης, να δείξουμε με πιο κρυστάλλινες θέσεις ότι η στάση μας, οι θέσεις μας και η πορεία μας είναι πρώτιστα αντισυστημικά, δεν είναι μία ευχάριστη νότα στην γκρίζα συγχορδία των κομμάτων εξουσίας, ότι έρχεται να τους χαλάσει τον ύπνο.

Δεν ανήκουμε στα άτομα που εξαντλούν την δημοκρατικότητα και το πολιτικό τους πνεύμα στις εκλογές. Δεν έχουμε δημοκρατία κάθε τέσσερα χρόνια. Την δημοκρατία την χτίζουμε με καθημερινές παρεμβάσεις, με συμμετοχή σε όλα τα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα, και στον δρόμο, τον δρόμο που τόσο φοβίζει τις κυβερνητικές δομές, γαλάζιας και πράσινης απόχρωσης.

Ας προχωρήσουμε λοιπόν, με αυτοκριτική και αυτοδιόρθωση, για έναν ΣΥ.ΡΙΖ.Α πιο μαχητικό, πιο έτοιμο απέναντι στους τόνους λάσπης που κατευθύνονται καθημερινά εναντίον του, πιο επίκαιρο στα προβλήματα των πολλών.

Δε σκύψαμε το κεφάλι σε πολύ χειρότερα. Δεν θα το σκύψουμε ούτε εδώ.

(Οι απόψεις/θέσεις αυτές είναι καθαρά προσωπικές και δεν βαρύνουν την Π.Κ. ΣΥΝ Κύπρου ούτε την νεολαία)

Μιχάλης Παπαγιαννάκης, 1941-2009

Η ανανεωτική και η ριζοσπαστική αριστερά, και όλος ο δημοκρατικός κόσμος θρηνούν τον θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, ενός ιστορικού στελέχους της πολιτικής ζωής της Ελλάδας.
Η Πολιτική Κίνηση Συνασπισμού Κύπρου εκφράζει την βαθειά της λύπη. Άνθρωποι σαν τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη αποτελούν φωτεινά παραδείγματα του τι μπορούμε να πετύχουμε όταν ασχοληθούμε, όταν δώσουμε όλο μας τον εαυτό για να αλλάξουμε μέσω της πολιτικής την ασχήμεια γύρω μας.

Η τελευταία συνέντευξη του Μ. Παπαγιαννάκη στην Αυγή

Μαγιάτικα Μαργαριτάρια

Από την έναρξη των έργων στο Βοτανικό για το καινούριο γήπεδο του ΠΑΟ:

Σκανδαλίδης: "Ελπίζω να μην βρούμε άλλα εμπόδια"

"Χαίρομαι πραγματικά με την ψυχή μου. Είναι η αρχή μιας μεγάλης παρέμβασης στον χώρο της πόλης και θα έχουμε ευρύτερη ανάπλαση. Σε λίγο χρόνο εδώ θα υπάρχει άλλη εικόνα, άλλη ατμόσφαιρα, άλλη ζωή, άλλη κουλτούρα. Είμαι υπερήφανος. Ελπίζω να μην βρούμε άλλα εμπόδια", τόνισε με την σειρά του ο Κώστας Σκανδαλίδης.

----------------------------------------------------------------------

Το "να μην βρουΜΕ" είναι σχετικό με τα Παναθηναϊκά αισθήματα του κυρίου;
Ή μήπως αγχώθηκε ιδιαίτερα εκ μέρους του κυρίου Βωβού;
Η "Πράσινη Ανάπτυξη", μέχρι και ο τελευταίος δημότης αυτής της χώρας αντιλαμβάνεται πως είναι ένα σύνθημα, αλλά μήπως θα ήταν καλύτερα να περιμένουν οι ίδιοι οι επίδοξοι υπουργοί λίγο, και να το καταργήσουν μετά τις εκλογές; Όπως το "Συμμετοχική Δημοκρατία" και τα λοιπά επικοινωνιολογικά τρικάκια.


Το πιο αστείο όμως της όλης υπόθεσης, είναι ότι ο κύριος Σκανδαλίδης, θέλοντας να γίνει βασιλικότερος του βασιλέως, αναφέρθηκε σε "άλλη εικόνα, άλλη ατμόσφαιρα,άλλη ζωή, άλλη κουλτούρα". Καλά και χρήσιμα τα γήπεδα ποδοσφαίρου, αλλά μία κοινωνία κύριε Σκανδαλίδη, που έζησε το πως "πρασινίσατε" την Ελλάδα την εικοσαετία που υπήρξατε καθεστώς, δεν αλλάζει ούτε ζωή ούτε κουλτούρα επειδή ένας εργολάβος έκανε γήπεδο.

Και τα γράφει αυτά ένας φανατικός ποδοσφαιρόφιλος.

Aναδημοσίευση από τον σημερινό Φιλελεύθερο:

Ντροπή, οργή και θλίψη για τους boat people που χάθηκαν στα ανοιχτά της Λιβύης.